Gastblog: Lang, groot en lekker rood!

Blog van Sandra: nu ik 48 ben en sowieso wel aardig content ben met mijzelf, is het geen issue meer… maar vroeger… ik vond het vreselijk dat ik altijd de langste was. Als je de klassenfoto’s er op nakijkt, wie staat er achteraan? Natuurlijk moi, samen met de langste jongens van de klas… nee, ik was ook niet een schattig prinsesje in het toneelstuk op de lagere school, ik speelde de boom… logisch natuurlijk want als de prinses 2 koppen groter is dan de prins dan staat het toch wat raar…

Op naar de stapperiode… dat is zeker wel voer voor een paar gesprekken bij het Riagg ? zit je lekker de hele avond te sjansen…zucht… in de poppetjes van de ogen te turen van de jongen naast jou… en dan vraagt hij je mee naar buiten (owww ik voel een intiem moment aankomen!)… bij het opstaan gaat het al mis… hij blijft ergens op borsthoogte hangen terwijl jij boven hem uit torent… kansloze missie, hoe leuk de lieverd ook is, dat gaat ‘m echt niet worden! Tja, bij de selectieprocedure van de boys tijdens bij mijn pubertijd stond lengte echt met stip op nummer 1

Gelukkig toch aan de man gekomen (en wat voor één, maar dat even terzijde ?) en dan is het leed natuurlijk niet geleden. Nope, ik blijf 1,83 meter en vooral mijn benen zijn heel heel lang. In het theater zit ik standaard driedubbel opgevouwen en shocking klem, met mijn knieën naar links of naar rechts of met de benen wijd (ook zo lekker charmant…). Geloof mij, halverwege de voorstelling dan krijg je aan alle kanten kramp… dan heb je ook nog de kans dat op de stoel achter mij een persoon zit die niet zo heel erg groot is waardoor ik mij altijd verplicht voel om ietwat ingezakt te gaan zitten omdat deze persoon anders alleen maar tegen mijn kruintje aankijkt (sorry!). Gelukkig had ik al zo veel beenruimte… en dan heb ik het nog niet eens over de standaardstoelen in een vliegtuig… of wat dacht je van de trein…

Nog meer ellende: bedden die altijd te kort zijn, tafeltjes die rusten op je knieën in een restaurant (ja echt!), broeken die lullig op 7/8 blijven hangen, mouwen idem dito, getailleerde bloesjes met de taille net onder je borsten ? do I need to say more…. Wat ik ook wel eens zou willen, is opgaan in de massa… ik val door mijn lengte altijd op! Letterlijk en figuurlijk met mijn hoofd boven het maaiveld uit… ik heb er nu maar mijn handelsmerk van gemaakt, groot, rood en “streus” en met een klaterende lach die niemand zal ontgaan!

Want het is natuurlijk niet alleen maar kommer en kwel, ik kan bij alle hoge kastjes in de keuken, ik pak alles van de bovenste stelling in de supermarkt! Wat dacht je van concerten? Joehoeeeee, ik kan alles, ja gewoon alles lekker zien ? en niemand is mij kwijt want ik steek overal met mijn rode koppetje bovenuit! Zo heeft elluk nadeel zijn voordeel…

Liefs Sandra van www.meerdansandra.nl